In Vlaanderen leeft bijna 8% van de mensen in armoede. Voor deze mensen is het een enorme hulp dat ze kunnen rekenen op initiatieven zoals voedselbedeling. Eten is een basisbehoefte die helaas niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Via de hulp van voedselbanken en voedselverdeelpunten kunnen ook deze mensen die basisbehoefte vervullen.

​

Jef Mottar is gedelegeerd bestuurder bij BFVB, de Belgische Federatie van Voedselbanken. Dit is een coördinerend organisme met een nationaal netwerk van negen regionale voedselbanken. Deze voedselbanken zijn verantwoordelijk voor de herverdeling van levensmiddelen aan de lokale aangesloten verenigingen. “De laatste jaren zamelden we iets meer dan 22 000 ton voedsel per jaar in. Dat zijn ongeveer 40 000 tot 50 000 paletten”, aldus Jef. Een belangrijke hoeveelheid van levensmiddelen ontvangen ze van FEAD vertelt de bestuurder: “We krijgen geen structurele subsidies van de overheid, behalve onrechtstreeks de goederen die gekocht worden met Europese fondsen door de Belgische overheid die wij verdelen. Dat zijn de zogenaamde FEAD, het Fonds voor Europese hulp aan de meest behoeftigen. Dit zijn Europese budgetten die de lidstaten kunnen gebruiken om voedsel aan te kopen en dus ook te verdelen aan de meest behoeftigen. Dat zijn grote hoeveelheden die dan verdeeld worden door ons, de voedselbanken, aan verschillende voedselverdeelpunten, associaties en vestigingen.”

​

Ook wij kunnen ons steentje bijdragen en de voedselbanken helpen. “Mensen kunnen ons het beste financieel steunen maar niet zozeer met voedsel. Zaken zoals voedselveiligheid en hygiëne zijn heel belangrijk. Als men bijvoorbeeld gaat koken, kunnen wij en de verenigingen dit niet controleren. Hierdoor is het risico te groot. De kleine hoeveelheden die men aanbrengt zijn ook zeer moeilijk te beheren” aldus Jef Mottar. Voor bedrijven is het een ander verhaal zegt hij “Een derde wat wij verdelen komt van overschotten die bedrijven, distributieketens en warenhuizen schenken. Dat is dus uiteraard wel welkom. Het gaat dan over producten die niet meer verkocht worden, of verkocht kunnen worden, door een korte houdbaarheid of een of ander probleem. De producten zijn dan wel nog in orde met de voedselveiligheid en hygiëne.”